Zoals de schrijfster zelf aangeeft: ik deed regelmatig satsang, ik las en lees veel boeken over non-dualiteit,
ik neem mijn gedachten niet meer zo serieus en toch kan ik niet Zien zonder de Doener te zijn.
Wat voegt dit boek dan weer toe aan mijn toch al gevulde boekenplank?
Voor mij eigenlijk de herhaling.
Telkens weer beseffen dat ik Hier kan blijven en me kan verhouden tot dat was IS.
Carla schrijft daar in dit boek korte, heldere stukjes over.
Dat maakt het geschikt om naast je bed te leggen en af en toe wat in te lezen.
Vaak is alleen al de titel van een hoofdstukje voldoende om adhoc zelfonderzoek te doen zoals: Verhalen ontstaan waar gevlucht wordt voor gevoel.
Tijd dus om te stoppen voor er weer verhalen ontstaan.
Silentum