Wat je wel bent is stilte zelf…
Wat je denkt te zijn is af en toe te vangen. Huh? Ja, op een filmpje, of een foto of zelfs in de spiegel. En wat je daar ziet, kun je dus niet zijn… Want is stilte zichtbaar?
Nee, je bent niets, althans niets tastbaars, en dus onzichtbaar. Maar dat maakt angstig, want juist die tastbaarheid van deze wereld stelt ons gerust. Dat is kenbaar en herkenbaar en het bekende.
Je bent niet wat je denkt te zijn en dat wil je niet. Je kunt je er ook niets bij voorstellen, bij stilte en dat je dat zou zijn. Maar als je werkelijk durft stil te worden en te zijn en je blik naar binnen richt, dan kun je toch iets herkennen van dat onkenbare.
Het onkenbare is onbegrensd en daardoor onbekend, maar je diepste verlangen gaat uit naar grootsheid, naar oplossen in Stilte, naar je werkelijkheid, naar je ware natuur.
Jij bent dat.
*Carla van Hooff*