En dat is een grote opluchting. Althans dat was voor mij zo toen ik dat voor het eerst gewaar werd. Want ik had zo ontzettend hard mijn best gedaan om van alles en nog wat te accepteren. En dat kwam allemaal vanuit een oordeel, het was nooit goed genoeg, ik was nooit goed genoeg… En dat wilde ik oplossen door alles te accepteren.
Grappig toch? Want ik kon niet alles accepteren, hoe ik ook mijn best deed. En dat kan niemand, jij dus ook niet. De grap is namelijk, dat je dat niet hoeft te kunnen, want alles is al geaccepteerd. Zelfs jíj bent al geaccepteerd, met alles er op en er aan!
Dat je dat gewaar bent is hetzelfde als onvoorwaardelijke liefde, maar het alleen maar weten met het denken is niet DIT. Wat je ook denkt te zijn, het is nooit DIT.
Het kan alleen in elk moment geleefd en doorleefd worden.
*Carla van Hooff*