Verlichting

Dat er niemand is wil niet zeggen dat er geen gevoelens kunnen worden waargenomen, dat gebeurt nog steeds. Maar ze hoeven niet toegeëigend te worden c.q. persoonlijk te worden genomen.

Dat maakt een en ander al ruimer. Het lichaam dient nog steeds als kompas en als doorgang. Het lichaam maakt duidelijk dat er gevoeld wordt en dat er iets is binnen gekomen wat er doorheen wil en er weer uit wil. Daar is allemaal niets mis mee, het hoeft niet vast gehouden te worden (wie zou dat moeten doen?). Als het nodig is kondigt het zich vanzelf opnieuw aan. Zo simpel.

Het hoeft niet geanalyseerd te worden, het hoeft alleen gevoeld te worden. Dat is alles.

Zolang er iets gevoeld wordt zou je kunnen zeggen dat er dan even een ikje is, schijnbaar, totdat dat gevoel oplost. Dan verdwijnt ook dat ikje weer. Als er geen doorgang wordt verleend omdat een bepaald gevoel niet wordt toegelaten, veroorzaakt dat verdriet. En dat roept dan weer een ikje op, dat blijft net zolang als het verdriet er is.

Elk gevoel dat wordt toegelaten zorgt voor schoonmaak, d.w.z. het ikje mag/kan weer oplossen. Met andere woorden; het ikje is zwaarte ofwel vervuiling. Na de schoonmaak is er letterlijk een lichter (een verlicht) gevoel. Niet een verlicht persoon, want…

Er is niemand, en dat zo houden is Verlichting.

*Carla van Hooff*

www.bevrijdleven.nl