Niet alleen in de natuur maar in mij en om me heen vinden veranderingen plaats, soms heel zichtbaar, maar meestal op zeer subtiele wijze. Jij noch ik hebben daar part of deel aan. Het gebeurt. En ook al zeggen we, altijd achteraf, dat heb ik gedaan of dat heb ik juist niet gedaan, maakt voor leven niet uit. Het gaat gewoon haar gang. Het is er voor niemand of/en voor iedereen…
De ‘ik’ wil het weten…
Zij wil alles weten en is ook voortdurend bezig met die ‘wetenschap’. En elk antwoord roept nieuwe vragen op, omdat het gevoel van niet weten voor de ‘ik’ onverdraaglijk is. En zij zal nooit een bevredigend antwoord krijgen omdat er alleen is wat er is. En dat IS het antwoord op al die vragen. En dat is de paradox van leven. De IK beweegt in steeds dezelfde kringetjes.
De IK is de illusie van zijn en zal dus nooit weten wat er is buiten die illusie. Als de IK instort blijft niets over van dat illusoire bestaan. Er is alleen wat er is… En dat is Alles.
*Carla van Hooff*