Alles wat zich in het donker bevindt, hunkert naar licht en omdat het gezien wil worden groeit het. Het groeit totdat het wordt toegelaten in het licht. Dit geldt voor alles. Wat jij afwijst en dus van je afduwt omdat je het veroordeelt als niet bij jou horend, kan niet anders dan groter worden. Het is volkomen onschuldig en wil door jou gezien worden.
Jij hebt precies daar weerstand op, je wil het van je afschudden, maar het zal zich juist daardoor aan je vastklampen. Het doet pijn omdat het zich alleen via jouw pijn zichtbaar kan blijven maken. Dit kun je niet zien doordat je je hebt geïdentificeerd met deze pijn, je bent de pijn geworden. Je leeft net zo in het donker als datgene wat je hebt afgewezen. En het trekt je steeds meer het donker in.
Je hebt iets van jou proberen af te scheiden van jezelf en nu is het je de baas geworden. Het heeft je overwoekerd en nu ervaar je benauwdheid en verkramping. En precies daar op het donkerste en benauwdste plekje in jou is de hunkering en het verlangen naar licht het grootst. Hier kan alles transformeren. Haal diep adem en maak ruimte. Ruimte voor jou met alles erop en eraan.
Opluchting en de ontdekking dat alles wat je nooit wilde ontvangen allang van jou was… Hoe kon je iets wegsturen wat net zoveel bij je hoorde als je ledematen? Juist! Onmogelijk!
Adem het in het was van jou, jij bent dat. Ja dat allemaal. Alles.
Alles ben jij en dat is Liefde.
Carla van Hooff