De pijn die je voelt schreeuwt net zo hard om aandacht als de diepte die wordt aangegaan om erbij aanwezig te zijn. Meestal zoeken we die aandacht als eerste in de mensen die ons omringen. Waarmee de pijn meestal groter wordt omdat zij je nooit de aandacht kunnen geven die je zoekt.
Dat heeft ermee te maken dat zij alleen hun eigen (gekende) pijn kunnen herkennen. Zij kunnen wel een eind(je) met je meevoelen omdat iedereen pijn kent in zijn algemeenheid, maar niet jouw pijn. Dat laat heel duidelijk zien dat de erkenning die je zoekt voor jouw pijn, nooit buiten jou te vinden is. Bovendien levert die zoektocht slechts afwezigheid op in je pijn…
Het enige waardoor pijn kan verminderen of verdwijnen is er helemaal bij zijn. Het is juist een roep om versmelting in aanwezigheid.
*Carla van Hooff*