Het kan niet altijd rozengeur en maneschijn zijn. Dit is een uitspraak die vaak wordt gebruikt om mensen weer met hun beide benen op de grond te doen belanden. Wij zijn dit ‘normaal’ gaan vinden en we zijn het erover eens dat dat inderdaad niet altijd kan. Maar ik zeg dat dat dus wel altijd kan, en niet alleen kan maar dat dat altijd al zo is! Het is de ingrond van het bestaan.
Dat moet je niet aannemen omdat ik dat zo zeg, maar onderzoek het voor jezelf. Alles wat zich in het leven afspeelt bestaat in deze gelukzaligheid. We zijn helaas geprogrammeerd om ons geluk alleen af te lezen aan hoe het leven eruit ziet voor ons. En met ons bedoel ik hier alle afgescheiden individuen die zelf een onderdeel zijn van de spiegel waar we in kijken. Maar die spiegel is slechts het eindpunt, ofwel het gemanifesteerde deel van wat we gecreëerd hebben.
De ingrond van ons bestaan is puur geluk, liefde, vreugde, bewustzijn, god, ruimte, licht. Dat is zo, maar in die spiegel kunnen we dat niet altijd terug zien, want de sluiers die vòòr al dat licht liggen, verschijnen als duisternis in diezelfde spiegel. En in dat eindpunt valt niets te veranderen, maar dat is wel de plek waar we gaan sleutelen met de bedoeling onze omstandigheden te veranderen.
Tsja, dat gaat natuurlijk nooit lukken. Het enige waar iets te veranderen valt is ìn jou. Daar waar je verdriet en pijn en tekort en al die dingen kunt voelen. De enige manier om die spiegel schoon te vegen is al die dingen in jou te ondergaan, al die gevoelens te laten uitrazen in jou. En zie, alleen daarmee verandert jouw wereld daadwerkelijk in een wereld van schoonheid, liefde en geluk.
Wauw, ons lichaam is het enige gereedschap van bewustzijn, mits goed verstaan, waarmee de spiegel kan opklaren. Zo kan het leven elke keer weer als rozengeur en maneschijn ervaren worden èn sta je met beide benen op de grond.
Dit is namelijk de enige werkelijkheid; wij bestaan in Liefde en verschijnen als Liefde.
Leef dat!!!
Carla van Hooff XXX