Ik heb alles te geven!
Zelfs dat waar je je geen voorstelling van kan maken, omdat dat wat ik te geven heb niets behelst. Want niets is het grootste en meest onvoorstelbare. DAT wat de mind niet kan bevatten en nooit zal kunnen. Alle streven daarnaar is gedoemd te mislukken. Probeer het niet, want je komt bedrogen uit en toch, is dat wat er te geven is. Op de eerste plaats en op de laatste plaats aan jezelf. Aan niemand anders.
Er ìs namelijk niemand (anders). EN… het kan niet gegeven worden. Het is al zo.
Het is een onvoorstelbare krachtige energie die steeds de drive geeft. De drive om alles waar te maken, om het onvoorstelbare waar te maken. Dat waar het verlangen naar uitgaat. Het is ongebreideld en ontembaar. Het stuwt en het stuwt en valt stil in de creatie, om weer opnieuw te beginnen Het is een grootse architect, ook in de kleinste dingen.
En er zullen mensen zijn die zeggen dat DAT niets wil en dat klopt. DAT als abstractum, wil niets, maar vertaald via het lichaam, wil het alles, het wil voort, aanwezig zijn in alles wat gecreëerd wordt, wat neergezet wordt, wat Is. Niet met een einddoel, maar wel als ervaring. Het wil ervaren, het kan niet anders. Bewustzijn op zichzelf wil niets, maar als jou wil het alles.
Het valt samen met je diepste verlangen en dat mag gevolgd. Het is de diepste vervulling, totale vreugde, dansend, leven zelf, maar ook als liefde, stilte, leegte, volheid ongrijpbaar en onbegrijpelijk, en dat is het grootste geschenk dat altijd voor je voeten ligt. Carla van Hooff