Met het leegvallen – letterlijk – van de levendigheid om je heen en van de afleiding om je heen, mag en kan er iets anders ontstaan. Veel mensen gaan door angstervaringen naar langzamerhand gewenning en zelfs voorzichtig naar genieten van de leegte. Genieten van de stilte, van een meer natuurlijke omgeving. We doen nieuwe ontdekkingen, hebben meer oog voor elkaar, voor de strak blauwe luchten, voor vogels en voor rust.
Er is ook meer oog voor het feit dat er eigenlijk minder ontbreekt aan het simpele leven van alledag dan we ooit dachten dat mogelijk zou zijn. Natuurlijk zijn er situaties waarin sommigen hun naasten missen en vinden we het jammer als we niet in lijfelijk contact kunnen zijn. Absoluut!
Maar naast dat alles komt bij sommige mensen, in kleine stapjes, meer ruimte voor alles wat bij hen van binnen leeft. Gedachtes, gevoelens, een hele wereld is daar levendig aanwezig op een plek waar nog nooit echte aandacht voor was. Waar nooit echte aandacht voor kon zijn, omdat we aangetrokken werden door de levendigheid van de wereld om ons heen.
Je zou kunnen zeggen dat juist door de gevoelens van angst die nu zo op de voorgrond zijn, er tegelijkertijd een opening naar de ontdekking van onze innerlijke energie is gekomen. Met die ontdekking kan er een opening komen voor ontwaken naar je ware natuur.
Bij sommigen krijgt die innerlijke levendigheid nu meer voorrang. Die innerlijke levendigheid roept ons allang, maar nu kan die stem gehoord worden. Dat geeft mogelijkheden om te gaan zien wie we werkelijk zijn. Je zou kunnen zeggen dat nu de tijd is om te gaan zien waar Liefde woont. Om te gaan shiften naar die Liefde.
Je innerlijke levendigheid kan de poort zijn naar die Liefde, naar wat je in werkelijkheid bent. Door die levendigheid te voelen, te doorzien los je op in Liefde en wordt ontdekt dat die Liefde de ingrond is voor innerlijke en uiterlijke levendigheid.
Er is geen binnen of buiten.
Alleen Levendigheid in Liefde.
Ontwaken in Liefde.
*Carla van Hooff*