Hoewel we ons vaak verzetten tegen weerstand, hoe gek dat ook klinkt misschien, zou het ons juist gemakkelijker maken om heel veel van weerstand te houden. Het laat precies zien waar je bent, het laat zien naar welke plek je nog niet genoeg liefde hebt gebracht. Of anders gezegd, het laat zien waar je nog niet genoeg van jezelf houdt. En elk plekje wat je hebt overgeslagen om van te houden, laat dat via weerstand zien. Prachtig!
Zo weet je altijd waar je liefde naar toe mag brengen. En hoe vaker je dat doet hoe meer liefde zich uitbreidt. Hoe meer je dat terug vindt in de wereld en hoe lichter je wereld wordt. Je licht schijnt op alles en laat zien dat de wereld baadt in licht en dat vrijheid overal is. Er zijn geen grenzen, behalve die je zelf oproept.
Als je van alles houdt dat zich aandient, reflecteert liefde in de spiegel en verduizendvoudigt zich keer op keer. Het transformeert in duizendvoudig verblindend licht en neemt alles in zich op.
Dit is de basis van je realiteit. Het is van waaruit je bent ontstaan en van waaruit alles ontstaat. Alles komt op en keert daar weer in terug, alles is van voorbijgaande aard, maar zolang het er is mag je er gebruik van maken op jouw manier. Zo creëer je en kun je kijken naar je eigen creatie en kun je steeds zien of jouw creatie overeenkomt met jouw diepste realiteit.
Het is je grootste vreugde te zien wat er vanuit jou mag ontstaan en waar je hart op resoneert. Je zou kunnen zeggen, telkens als je door weerstand heen beweegt, vind je met behulp van je creatie datgene wat je werkelijk bent.
*Carla van Hooff*