Vreugde

Kan ervoor zorgen dat je de hoogste toppen bereikt, evenals geloof dat kan. En dan begint het…  de stress. Om er te blijven, want wat je hebt wil je niet opgeven. De reis naar de top was eigenlijk het mooiste, je wist niet of je het ooit zou bereiken, of je was er juist zeker van dat je daar zou komen. De reis was spannend en benam je zo nu en dan de adem. Je was onder weg en je keek ernaar, je onderging het en je was er getuige van.

Alles tegelijkertijd en nu je er eenmaal bent besef je dat dit het begin van het einde is. Hoger kun je niet komen, je kunt hier alleen nog jezelf verslaan en dat telkens weer. Maar is dit nu alles? Heb je hier zo je best voor gedaan? Je was verslaafd aan de strijd. En je verblijft een tijd op dit platform en je geniet er wel en niet van. Je geniet van het succes, maar niet het telkens voelen dat het zwaard van Damocles boven je hoofd hangt.

Hoe dit te hanteren?

Je hoeft het niet te hanteren, het hoort er gewoon bij. Je bent vergeten dat de ware vreugde is: leven om niet. Dus inclusief alle ervaringen, niets daarvan uitgesloten, echt alles. Er is geen verschil tussen goed of slecht, of beter en minder, de toppen en de dalen. Laat alles door je heen waaien of razen of kabbelen. Wees geen belemmering en houd niets tegen.

Dan blijft ware vreugde over, van niemand en voor iedereen.

*Carla van Hooff*

www.bevrijdleven.nl