En dat is prachtig en kostbaar.
Maar je wordt zo opgeslokt door het bestaan, opleidingen, werk, relaties, ziekte, dood, feestjes, gevechten, sport, vriendschappen, vakanties, verliefdheden, dat je vergeet. Je vergeet gewoon tegen welke achtergrond dit bestaan zich kenbaar maakt.
Die achtergrond is er altijd, ook als daar geen besef van is. Het is met en in alles. Dus ook in jou en met jou, want jij bent in DAT.
We zijn zo druk bezet met van alles en nog wat in het bestaan, met alle dingen waarmee we ons identificeren om uitdrukking te geven aan onze uniciteit, dat dat voor het enige ware wordt aangezien. Het lijkt zo waar dat we dat bestaan de hele tijd aan het verbeteren zijn op alle mogelijke manieren. En het is ook waardevol, juist doordat alles in het bestaan er maar even is…
Maar het kan niet worden vastgehouden. Hoe meer je dat probeert, hoe vluchtiger het wordt. Je voelt je verdeeld in alles wat voorbijkomt. En toch ben je verenigd en kom je uit een en dezelfde bron.
En dat vormt de achtergrond die blijvend is.
*Carla van Hooff*