Alles bevindt zich in die ruimte, ook jij. En toch kun je er niet aan raken. Met niets. Tegelijkertijd is er een kennen van. Een weten van. En vanwege dat weten zoeken we ernaar.
Daar kun je dus wel mee stoppen. Het zal nooit gevonden worden. Althans niet zoals je een object zoekt dat je kwijt bent.
Deze ruimte ben je namelijk niet kwijt. Je bènt dat. Je kunt het alleen niet ervaren, op geen enkele manier. Geen enkel woord en geen enkele gedachte raakt daar aan. Het is een groot mysterie en dat kan niet opgelost worden.
Elke schijnbare oplossing brengt je dichtbij, maar houdt je er tegelijkertijd mijlenver vandaan. Dat wat je bent valt op geen enkele manier te evenaren en dus ook niet toe te eigenen.
Je kunt alleen via de spiegel zien, en alleen in fragmenten, wie je bent. Want die hele grote ruimte omvat ook die spiegel. En die is tegelijkertijd leeg en vol.
Mysterieuzer kan niet.
We zijn dat mysterie zelf…
*Carla van Hooff*