De rechtstreekse weg

Ik hou van onmiddellijkheid, van rechtstreeks dus. Voor veel mensen is dat iets waar ze het liefst het woordje ‘te’ voorzetten. Too much. Maar het is juist een snelle weg.

Er zijn drie mogelijkheden, namelijk:

  1. Blijven waar je bent en het verdriet of de pijn steeds wegstoppen, doen alsof het er niet is.
  2. Hulp zoeken
  3. Of bij de pijn blijven en die helemaal voelen en aangaan en haar werk laten doen, zodat een rechtstreekse weg naar licht zich ontsluit.

Waarbij 1 geen optie is natuurlijk. 2 Wordt al beter en wijst in ieder geval naar een mogelijke opening en 3 is wat mij betreft juist de beste weg en de snelste. Overigens kun je bij 3 ook hulp zoeken als de pijn die je aangaat overwhelming is. Is dan wel handig als die hulp de rechtstreekse weg kent. De hulp kan dan even een houvast bieden…

Belangrijk is dat je naar binnen keert en voelt wat zich daar afspeelt. Als je voelt/ziet hoe donker het daar is, ga je ook voelen/zien hoe het licht weer opkomt. Je gaat eerst vanzelf houden van die plek binnen in jou, doordat je de transformatie meemaakt. Daarna ga je houden van dat wat die transformatie ziet/voelt. En Dat ben jij!

Die Jij is er altijd.

*Carla van Hooff*

www.bevrijdleven.nl