Dan zoek ik hulp. Zo simpel. Ik zoek hulp bij degene die mij altijd al leidt. Namelijk bij de hoogste versie van mij. Bij degene die helder ziet. Dat doe ik vooral als ik me overweldigd of angstig voel. Zij leidt mij door die donkere momenten.
Angst heeft een hele grote kracht en trekt mij naar beneden, maar ik weet dat ik die angst niet ben. Er is altijd iets dat groter is dan die angst en de momenten waarop ik dat vergeet, zijn de momenten waarop ik hulp vraag. Meestal wordt de wereld om me heen lichter en zie ik weer duidelijk richting.
Door te vertrouwen op degene die jou leidt word je steeds krachtiger en val je vanzelf steeds minder samen met je angst. Angst is iets waar je doorheen kunt bewegen en daarmee laat ze je zien wie je werkelijk bent. Degene die jou leidt staat altijd voor je klaar, je hoeft haar alleen maar aan te roepen.
Schroom niet en vraag om hulp.
*Carla van Hooff*