Verder is er niets waar je je op kunt verlaten. Je kunt het proberen, maar na verloop van tijd kom je altijd van een koude kermis thuis. En omdat je altijd blijft zoeken naar waar je wel op kunt vertrouwen, kom je uiteindelijk uit bij essentie.
Dat klinkt heel logisch, maar daar gaat meestal een lange weg aan vooraf voordat het voor jou ook daadwerkelijk zo logisch is. Op uiteenlopende gebieden zoek je vertrouwen buiten jou en dat is de reden dat je even zo vaak wordt teleurgesteld. Je plaatst jezelf op die manier namelijk in een afhankelijke positie en hoewel je dat je niet echt wilt, lijkt het heel lang de enig mogelijke manier om jouw pad te versterken.
Als je dan toch keer op keer onderuit gaat, kan opeens in één klap helder worden dat de enige weg uit al die teleurstellingen, de weg naar binnen is. De enige plek waar je je altijd op kunt verlaten en waar je altijd op kunt bouwen. Dan pas is het ook voor jou logisch.
Het is dan zelfs zo logisch, dat je niet eens meer begrijpt waardoor je op zoveel verschillende plekken gezocht hebt terwijl het de hele tijd onder je neus lag. Maar meestal werkt het zo dat pas als alles wegvalt waar je nog waarde aan hecht, dat wat echt waardevol is zichtbaar wordt.
Dan kun je nog weleens afdwalen, maar nooit meer zo lang…
Carla van Hooff