Net zo min als er een gat geslagen kan worden in essentie, net zo min kun je essentie aankijken, omdat je het bent.
Je essentie aankijken kan nooit rechtstreeks maar gebeurt altijd via reflectie. Dus via dat wat je juist niet wenst te ervaren, via dat wat je wegduwt. Haal die nare dingen binnen en omarm ze, voel ze, durf ermee te zijn. Dan wordt via reflectie je grootste schat zichtbaar.
Dus op het moment dat je je volledig verloren, verlaten en eenzaam voelt, door dat wat je ervaart bijzonder heftig is dan gaat het er juist om die eenzaamheid vol in het gezicht te kijken, want als je die moed kunt opbrengen zul je vinden wat eronder ligt.
Je eenzaamheid is zichtbaar omdat je dat NIET bent. Het houdt je gevangen en kan via jou haar pijn uitbreiden, totdat je haar aankijkt. Dan stopt haar macht en laat ze jou los. Onmiddellijk staat de echte jij op en die echte jij (de enige jij die er is) gaat gepaard met vrijheid, geluk en vrede.
Die schat is er altijd, maar wordt alleen zichtbaar als je in plaats van je rug, je blik ernaar toe keert, telkens opnieuw.
Carla van Hooffwww.bevrijdleven.nl