| Zeg me wat je dan ziet om je heen. Is het Liefde, is het schoonheid, is het vrijheid? Beschrijf wat je ziet aan jezelf en vergeet dat niet.. Het zal je motiveren om steeds opnieuw je hart te openen, ook als je je kwetsbaar voelt, juist als je je kwetsbaar voelt. Een open hart maakt juist je kwetsbaarheid zichtbaar, wat het ook is. Laat je gevoelens de wereld instromen en als dat met tranen gepaard gaat, let it be… Tranen zijn de parels van je innerlijk, ze schonen jou op en dus ook de wereld. Ze tonen je authenticiteit, je schoonheid. Ze maken jou vrij, en openen je hart steeds verder en verder. Het is wat je jezelf geeft en wat je iedereen om je heen geeft. Juist nu verlangen we naar liefde en schoonheid. Als jij je meest innerlijke jij durft te tonen is dat een voorbeeld voor iedereen om je heen, het opent harten en ogen. Je verschuift van kijken naar Zien. Het laat zien dat we kunnen shiften naar Liefde, onafhankelijk van omstandigheden. Je hart is je belangrijkste leidraad, maar als je in angst leeft, lijkt die leidraad snel te verdwijnen. Dat kan niet echt, zij verdwijnt even uit zicht, uit jouw zich wel te verstaan, maar dat is slechts tijdelijk. Net als de zon die altijd schijnt, maar soms even achter de wolken verdwijnt. Daar hoef je geen conclusies aan te verbinden. |
| Het wordt heel gewoon gevonden om van alles in de buitenwereld te volgen omdat dat is wat we kennen. Maar volgen wat in je hart leeft is eigenlijk het enige echte gekende, alleen dat is (nog steeds) erg ongewoon. En toch is dat waar het om draait. Dus als je houvast zoekt in de buitenwereld, zeg ik dat die houvast daar niet te vinden is. Je houvast vind je alleen in je hart. Daarnaar leven geeft je alles wat je zoekt. Carla van Hooff |
