Welke mooie doelstelling je ook voor ogen hebt, dat wat je doet, doe je op de eerste plaats voor jezelf anders zou je er niet eens aan beginnen.
Oeps, waaat?
Ja dit kan heel confronterend klinken, maar als je eerlijk naar jezelf bent, en je onderzoekt dit, dan kun je niet anders dan dit toegeven… Ik hoef hier geen issue van te maken, maar het is belangrijk dat je dit duidelijk hebt omdat een ideële doelstelling een basis geeft voor een vals geloof.
Je loopt achter iets of iemand aan omdat het doel je aanspreekt (het resoneert met jou), dat kan, daar is niets mis mee. Daaraan kun je zien dat je alleen vanwege die resonantie dat ideaal volgt en er veel voor over hebt. De resonantie zet iets bij je ‘aan’. Daar kun je voor door het vuur gaan. Je doet dat dus op de eerste plaats voor jezelf!
Mooi hè?
Ja, het is namelijk helemaal niet erg dat je begint bij de ware reden dat je iets onderneemt, namelijk voor jezelf! Dat betekent, als je dit duidelijk hebt, dat je altijd onafhankelijk van iets of iemand opereert… Als iets resoneert vind je altijd jezelf in dat wat je aanspreekt, daarom volg je dat (om geen enkele andere reden) en als het jou loslaat (dus als het niet meer resoneert), dan kun jij dat ook weer loslaten. Je hoeft dus niets (geforceerd) vast te houden.
Zowel in de grote, als in de kleine dingen hoef je jezelf niet vast te zetten want je bent vrij, altijd. Die vrijheid kan niet geclaimd worden, noch door jou, noch door iemand anders. Juist het respect voor die vrijheid brengt de mooiste dingen tot stand.
Carla van Hooff