Er kan iets tegen je gezegd worden en het raakt, je voelt pijn, verdriet, woede, angst van alles. Wat doe je dan? Slik je het in en verdring je het? Reageer je direct door iets terug te zeggen of te schreeuwen? Of kun je in rust blijven en het teruggeven en benoemen dat je geraakt bent en op welke manier, zonder de ander de schuld te geven…
Het één is niet beter dan het ander, mits het geen projectie is en je het bij je zelf houdt. Anders ontstaat er een ping pong effect van reactie en tegen-reactie en dan is het moeilijk naar het nulpunt terug te bewegen. Je mag altijd laten weten hoe je je voelt en wat een opmerking in jou teweeg brengt. Terwijl je dat kenbaar maakt krijgen beiden helderheid op wat er gebeurt.
Alles wat jou raakt brengt precies die geraaktheid aan het licht en dan kun jij (de ontvanger, degene die getriggerd is) dat helemaal doorvoelen en kom je weer in het nulpunt uit.
Op dit moment gebeurt er zoveel in de wereld om ons heen, de oorlog die uitgebroken is, de leugens en bedrog, die steeds meer zichtbaar worden. Niets blijft verborgen en of je het wilt of niet, je wordt door het een of het ander geraakt. En dat is ook precies de bedoeling, loop er niet voor weg, maar kijk het aan, laat je raken. Als het teveel pijn doet, zoek dan hulp. Het gaat om jou!
Nu is het ultieme moment om alle schaduwen in jou naar het licht te brengen, zodat er geen afgescheiden stukjes van jou achterblijven. Ze horen bij je en willen helemaal verwelkomd worden. Al die innerlijke stukken van jou willen geheeld worden en in het licht verschijnen. Schrik er niet voor terug om je steeds opnieuw te laten raken. Dat is de bevrijding van het donker in jou, zodat je heelheid zichtbaar wordt.
Dat is leven in vrijheid.
Carla van Hooff