Je mag/je kunt … op voorwaarde dat/als …
Deze manier van afspraken maken zit heel diep in onze cultuur en is ook opgenomen in het rechtssysteem. Zo maak je ook afspraken met jezelf, je bent de hele dag onderhevig aan voorwaarden die je zelf maakt. Je probeert jezelf daarmee veilig te stellen, maar het maakt volledig onvrij.
Het resultaat hiervan is dat je continu verhalen bedenkt waarbinnen jij denkt vrij te kunnen bewegen. Maar vrijheid is onvoorwaardelijk en laat zich niet vangen binnen vooraf bepaalde lijntjes. Je beweegt op een horizontale tijdlijn, waar allerlei variaties op jouw verhalen mogelijk zijn. Maar je stijgt niet boven jezelf uit.
De reden waarom je al die variaties uitprobeert is dat je vrijheid wil. Alleen je zoekt die op de verkeerde plek. In de wereld buiten je zijn allerlei mogelijkheden te vinden die aantrekkingskracht op je hebben en je daar proberen vast te houden. En de variaties geven een gevoel van vrijheid, maar is niet te vergelijken met werkelijke vrijheid.
Werkelijke vrijheid ligt voorbij aan de buitenwereld, voorbij aan uitprobeersels, voorbij aan voorwaarden, voorbij aan jou, voorbij aan wie je denkt te zijn. Het is niet iets wat jij kunt bereiken, vrijheid IS. En daarom is zij onvoorwaardelijk. Je bent al vrij, en daarmee is zij de uitnodiging om te leven waar je zo naar verlangt, ziende dat je vrij bent en al je ervaringen gebruiken om te zien waar jij staat in bewustzijn ten aanzien van vrijheid.
Carla van Hooff