De wereld is altijd een spiegel van ons innerlijk. Die spiegel toont ons precies wat er gecreëerd is. Daar heeft ieder van ons aan bijgedragen. Daarom is de neiging zo groot om in die wereld de boel aan te pakken. Om daar veranderingen aan te brengen. Dat heeft altijd een gering effect. Nooit een blijvend effect.
Als je echt een bijdrage wil leveren, ben je altijd aangewezen op jezelf. Dat lijkt heel eenzaam en zinloos. Maar juist IN jou ben je altijd samen. Daar vind je troost, liefde en licht. Daar bevindt zich jouw kompas, je innerlijke stem. En bestendig geluk. En daar kun je ook afstemmen eerst op jou en daarna op anderen. Daar vind je kracht.
De uiterlijke wereld doet altijd een appèl op je innerlijk. Hoe gek het misschien ook voor je klinkt. Hoe ernstiger die buitenwereld lijkt, hoe krachtiger de roep om naar binnen te gaan. Al het donkere wat in de buitenwereld aan het licht wordt gebracht is prachtig, maar het heeft alleen dan zin als je IN jou dezelfde beweging maakt. Los het donker in jezelf op en breng dat naar het licht. Dat donker laat zien waar je nog niet van jezelf houdt.
Er zijn net zolang schuldigen in de buitenwereld aan te wijzen, totdat jij helemaal van jezelf kunt houden met alles erop en eraan. Dat is de ware transformatie naar het licht.
Dan is er geen binnen en buiten meer, geen schuldigen, alleen nog licht!
En het is er al, altijd geweest en het zal er altijd zijn. Het lijkt afwezig, omdat het bedekt is doordat je je geloof keer op keer in de wereld legt. Dan beslaat je spiegel. En de uitnodiging is dat je die spiegel keer op keer schoon mag maken!
De toestand in de wereld als een spiegel / Geloof in waar je nu bent
Carla van Hooff