De meeste mensen zijn gewend om hun hoofd te laten spreken en dat te volgen. Dat is ook het meest geaccepteerd in de wereld van de aarde. Als je je hoofd laat spreken en die op de voorgrond plaatst, volg je wat de meeste mensen doen. Ben je dan ook trouw aan jou? Of hoor je diep van binnen een andere stem? Een stem die meestal overruled wordt…
Het is een stem die zachter is, niet schreeuwt, maar wel je kwetsbaarheid blootlegt. Kwetsbaar omdat je niet gewend bent aan wat zij zegt, niet gewend bent om naar haar te luisteren. Zij is echter de enige stem waar je blij van wordt, de stem die jouw waarheid spreekt. Als zij voor het eerst naar buiten treedt dan voelt dat kwetsbaar, maar je ontdekt tegelijkertijd dat daar je kracht schuilt. Jij wilt haar horen en ook laten horen.
Het is de stem van je hart, de stem van de hemel die je al die tijd ondergeschikt hebt gemaakt. Je wordt blij van haar omdat zij het licht toont. Het licht waar je naar op zoek bent geweest terwijl zij in jou schuilging. Je hebt haar alleen geen voorrang verleend. Maar nu is zij aan het licht gekomen en je wilt haar niet meer het zwijgen opleggen. Je geeft haar ruim baan en je vindt mensen die dezelfde taal spreken. Mensen die jou verstaan.
Je hoeft niet meer te zwijgen, je kunt ook niet meer zwijgen. Je kent jouw waarheid en daaraan kun je niets meer ondergeschikt maken. De wereld van de aarde zal altijd opnieuw proberen de hemel het zwijgen op te leggen en soms lukt dat. Maar nooit voor lang. De stem van de aarde spreekt verdeeldheid en dat weet het hart. In verdeeldheid kan het hart niet gehoord worden.
Echter diezelfde verdeeldheid, doet verlangen naar eenheid en in dat verlangen wordt de stem van het hart des te sterker herkend.
Herken je hart en spreek zodat elk mens weer kan aansluiten bij de hemel. <3
Carla van Hooff