Het lijkt of je een keuze hebt tussen je richten op het licht of op iets anders. Maar in de diepte is het zo dat je altijd op licht bent afgestemd, want zo ben je gebouwd. Want als je het idee hebt dat je helemaal in het donker zit dan ben je nog steeds op licht afgestemd. Feitelijk is er niets anders dan dat.
Er is niemand en er is alleen maar licht. Klaar!
Ook al is dit zo, de persoonlijke verhalen blijven net zo lang rondgaan totdat ze helemaal worden doorzien. Er zit namelijk zoveel hechting op en daarmee zoveel geschiedenis en cultuur dat er hele werelden mee zijn opgebouwd.
Het Zien echter is altijd onmiddellijk. Is Nu. Is alles wat er is.
Dat onmiddellijke heeft niets te maken met verhalen of gebeurtenissen. In het onmiddellijke is niemand aanwezig…
Zodra er iemand aanwezig is (denkbeeldig) zijn er ook weer de verhalen en situaties enz. En doordat er hechting op zit, dat wil zeggen dat je vanuit je ik-beleving dat alles voor waar aanziet inclusief de jij, draait de film vanuit die persoon. Feitelijk is er alleen maar de film die draait en hoeft er nooit een ik in geprojecteerd.
Dat is de vrijheid waar het om gaat.
Alles gebeurt AAN jou, niet MET jou. En zelfs dat niet.
Er is alleen maar vrijheid en licht.
Voor niemand.
Carla van Hooff