Waar ontvankelijkheid is, is alles welkom.
Dat voelt heel kwetsbaar, maar je gaat ontdekken dat waar je die kwetsbaarheid gaat beschermen, omdat je iets niet wilt voelen, je angst oproept. Want, oeps, ben ik niet een plekje vergeten te beschermen? Heb ik mijn muurtjes wel overal even stevig gemaakt?
Je angst-gedachten over kwetsbaarheid maken je wijs dat je jezelf moet behoeden. Maar door dat te doen, verberg je juist je kracht. Hoe kwetsbaarder je durft te zijn, hoe ontvankelijker je bent, hoe meer open, hoe meer alles (wat er al is) welkom is. Dat is je kracht!
Je hoeft wat je bent niet te beschermen, je hoeft je niet af te sluiten van het leven. Dat kost alleen maar energie en het werkt uiteindelijk ook niet. Het is namelijk een tijdelijke modus waar je in stapt en het is zo vermoeiend dat je dat niet volhoudt.
Alleen door alles ook werkelijk welkom te heten, leer je jezelf kennen. Je leert jezelf kennen als ontvankelijkheid zelf. Als open bewustzijn. Daarvan kan niets uitgesloten worden. Dat is slechts een tijdelijk geloof.
Als baby kon je dat niet en als volwassene denk je dat je dat wel kunt. Begrijpelijk, maar niet waar. Je houdt juist ontzettend veel van die openheid, daarom ook hou je van kleine kinderen, want zij leven dat voor. Je hebt je geloof gelegd in wat je denkt te zijn en dat staat nu als een schild voor wat je werkelijk bent.
Gelukkig kun je steeds onderzoeken of er nog iets is wat je verborgen houdt of wat je wil beschermen of dat je ontvankelijk durft te leven.
Carla van Hooff
Download gratis mijn e-book 7 stappen naar meer geluk op www.bevrijdleven.nl