Je maakt jezelf wijs (en waarschijnlijk al heel lang) dat je weet hoe je moet leven en dat je daar elke dag nog bijleert. Zo draai je mee in het systeem van de maatschappij. Maar het is een systeem… En geen enkel systeem is ontstaan vanuit wijsheid. Wijsheid is wijds en ruim en een systeem is beperkt en is een labyrinth. Je raakt erin verstrikt.
Er zit geen vrijheid in een systeem. Een systeem is er om te gebruiken. Het kan praktisch zijn, maar het blijft beperkt en als je erin gelooft legt het je aan banden. Dat gebeurt zodra jij iets volgt wat jou geen ruimte biedt. Je mag elk systeem gebruiken zolang het jou dient. Dient het je niet langer, dan wil je je ervan bevrijden. Zo blijf je trouw aan jezelf. Eigenlijk kun je niet eens anders. Je verlangen naar vrijheid zal altijd weer boven komen drijven.
Als je erkent dat je niet weet hoe te leven en dat je het ook niet hoeft te weten dan geef je jezelf telkens weer het cadeau van vrijheid. In niet weten schuilt namelijk de grootst mogelijke vrijheid. Laat het leven haar gang gaan, dat doet het toch al… Als jij niet in de weg staat kan zij alles moeiteloos brengen. Want wijsheid en vrijheid liggen in elk moment besloten. Zij zijn.
Zolang je denkt overal al het antwoord op te hebben sta je niet open en ben je blind voor de wijsheid van het bestaan, dat er eenvoudigweg is.
Het leven leeft jou, moeiteloos en probleemloos, liefdevol. Het is voor jou.
Altijd.
Carla van Hooff