Vind je jezelf angstig of vind je jezelf moedig?
In jou zijn angst en moed niet afgescheiden van elkaar, ze horen juist bij elkaar. De grootste angsthaas kan op de bodem van de angst opeens heel moedig zijn. En de grootste held kan op de top van dat heldendom, plotseling door angst bevangen worden.
Waar het om gaat in die twee momenten is dat het niet iets is waar je voor kunt kiezen, het is iets dat gebeurt, juist doordat angst en moed inherent zijn. Achteraf wordt vaak wel gezien wat de boventoon voerde. In deze tijd ervaren veel mensen angst en weten daardoor niet meer wat ze moeten doen. Een eigenschap van angst is namelijk dat het verwarring zaait op momenten van het moeten nemen van beslissingen.
Een andere eigenschap van angst is dat het onder de oppervlakte leeft. Er zijn ook veel angsten zoals hoogtevrees, spreekangst, straatangst, voor duisternis, voor dieren, voor insecten, voor onweer enz. enz. die juist aan de oppervlakte leven en wel bepalend zijn, maar ook heel duidelijk en begrensd.
De angst die onder de oppervlakte leeft heeft de meeste invloed en ligt ten grondslag aan je gemoedstoestand, maar dat weet je meestal niet. En dat je dat niet weet maakt dat je in haar greep kunt komen. Je bent gemakkelijk te manipuleren omdat je niet (meer) weet dat je heel erg bang bent. En angst is het moeilijkste om onder ogen te komen. Daarom projekteer je die angst op de wereld buiten je. Daar moet de oplossing vandaan komen. Maar daar bevindt zich de oplossing niet.
Je ziet niet dat je genoeg moed hebt om de oplossing in jezelf te zoeken en te vinden. De oplossing ligt namelijk op dezelfde plek waar angst zicht bevindt. En pas als je die recht in de ogen kijkt vind je onmiddellijk moed. Moed om besluiten te nemen die niet afhankelijk zijn van iets of iemand buiten jou. Je gaat dan leven vanuit moed en gaat verhalen die niet kloppen sneller doorzien. Je kunt je niet meer laten manipuleren, doordat je angst èn moed in jou herkent. Dan pas kun je kiezen en besluiten nemen.
Carla van Hooff