Ooit ben ik op zoek gegaan…
Voor mij is het zo dat ik dat alleen maar achteraf kan zeggen, want toen mijn zoektocht begon wist ik niet dat ik op zoek was en al helemaal niet waarnaar. Ik denk dat ik bij de groep mensen behoor die kan zeggen dat mijn hele leven een zoektocht was, zonder dat ik dat besefte. Het was meer een doorgaande beweging met leuke en minder leuke dingen die bestonden uit opleidingen, werk en gezinsleven. En natuurlijk heeft alles mij gevormd zoals je dat zult herkennen in jezelf.
Op een gegeven moment was er een punt in mijn leven waarop ik het allemaal anders en vooral beter wilde, want ik was niet goed genoeg. Als je je niet goed genoeg voelt dan kun je alles gaan invullen op dat thema om je beter te gaan voelen. In de wereld kom je altijd wel iets tegen waarvan je denkt, dat is het… Dat gaat ervoor zorgen dat ik me beter ga voelen en dat ik erkenning ga krijgen. Het eerste dat ik tegenkwam was een boek over… Sai Baba. Ik las het in één ruk uit, ik vond het mooi en vond nog een boek en nog één. Ik besloot bijeenkomsten te gaan bezoeken die werden georganiseerd vanuit Sai Baba. Daar werden veel bhajans gezongen (devotionele muziek) en die muziek raakte me.
Daar kon ik veel pijn en verdriet in loslaten en vreugde in vinden. Mijn gevoel werd op een andere, diepere manier geraakt dan daarvoor. Het samenzijn op deze manier sprak me aan, maar na verloop van tijd wilde ik meer de diepte in en kwam ik bij een teacher genaamd Sri Vasudeva die 1x per jaar naar Nederland kwam voor enige dagen. Ook bij hem werden er bhajans gezongen, maar hij gaf ook teachings over Liefde. Vanuit Liefde leven en ontvangen. Dat was fijn, want heel intensief en zo persoonlijk te maken als ik maar wilde. Dus ik kon ook persoonlijke vragen stellen of een 1 op 1 gesprek met hem aangaan.
Terwijl ik een paar jaar achtereen hem bezocht telkens als hij in Nederland was, las ik intussen ook andere boeken van teachers die mij langzamerhand brachten bij het onderwerp non-dualiteit en advaita. Daar las ik voorzichtig beginnend enige boeken over, ik zeg voorzichtig omdat ik er in het begin niets van begreep maar wel nieuwsgierig naar was. Als het me teveel werd ging ik weer ‘lekker veilig’ een weekje naar Vasudeva als hij hier was.
Het zaadje was gestrooid en begon te ontkiemen. Je zou kunnen zeggen de zoektocht naar mezelf was begonnen.
Wordt vervolgd…