Er kan een groot verlangen zijn, een ultiem verlangen waarin alle andere verlangens oplossen. Dat ene verlangen blijft, het verlangen naar vervulling. Die vervulling kan alleen gevonden worden als ook dat laatste verlangen oplost. Er is dan totale ontspanning waardoor een ervaring van leegte ontstaat. Maar ook deze ervaring lost op. Wat daarvan over blijft is zien dat alle dingen leeg zijn.
Je bent altijd daar waar je aandacht is. En dat is mooi. Dat heeft geen oordeel nodig. Elk oordeel brengt je weer terug in de wereld en kan je daar weer in vangen. Het is voortdurend de uitnodiging om dat wat vastgehouden wil worden èn dat wat vast wil houden, opnieuw te laten gaan.
Dat is leven in openheid, steeds weer. Het is satsang leven, in praktijk brengen. Je licht verspreiden. Aanwezig zijn. We zijn nodig, middenin het leven, zijn we nodig. Waar je ook maar mee bezig bent, houd je je aandacht bij Dat. Dan blijf je vrij, vrij van identificatie met wat dan ook.
Een andere manier om altijd te zien dat alle dingen leeg zijn, is het licht in alles te zien, dat maakt alles transparant en wat transparant is kan niet vastkleven. Het wordt letterlijk doorleefbaar. Wees met alles wat is, zie het licht daarin, de transparantie en je kunt het bijna onmiddellijk achter je laten.
Kijk vooruit en niet achterom, je verlangen leidt je daarin naar ontspanning en naar leegte.
Carla van Hooff