In de wereld zien we verdeeldheid en we zien die voornamelijk omdat die verdeeldheid zich afspeelt in ons. We willen het zo graag goed doen allemaal, maar het lijkt onmogelijk omdat het er zo gecompliceerd uit ziet. Maar het leven is niet gecompliceerd, ons brein, ons denken maakt het zo. Elke gedachte vindt altijd zijn tegendeel en onze lichtheid verkeert in de zwaarte. Alles wat we buiten ons zien is daar een afspiegeling van.
Het is het ego dat alleen maar afgescheidenheid kan zien, het ego is bang. Het is bang dat het niet ‘goed’ gaat. Het is bang om voorbij het denken te gaan, het is bang om los te laten. Het is bang om de controle te verliezen. Want wat gebeurt er als je geen identiteit meer hebt? Wat gebeurt er als je de schuld niet meer aan anderen kunt geven omdat je in werkelijkheid bewustzijn bent? Wat als je je verantwoordelijkheid oppakt?
Wat als we ons verlangen volgen naar de Liefde die we zijn. Wat als we ons overgeven aan ons diepste verlangen naar eenheid?
Alles waar we zo naar verlangen is er al en het enige dat nodig is, is dat te zien in alles wat we denken en doen. We kunnen ons elke keer opnieuw afvragen of wat we denken of doen in dienst staat van ons grote verlangen of dat het in dienst staat van ons ego. Want in feite hebben we niets te verliezen, we hebben alleen iets te winnen. Namelijk ons verlangen naar Liefde de wereld in laten stromen vanuit de Liefde die we zijn. Dan wordt zij zichtbaar voor onszelf en voor iedereen om ons heen.
Fijne dag!
Carla van Hooff