Grenzen zijn er om ons bewust te maken van waar we zijn. Ons verlangen ligt in het voorbijgaan aan grenzen, we willen geen grenzen en we willen zeker geen grenzen van buitenaf krijgen. Kijk maar om je heen! Tegelijkertijd zijn er grenzen voor onze veiligheid, maar die zijn vaak praktisch van aard, bijvoorbeeld in het verkeer. Of wij vormen grenzen voor kinderen omdat zij hun situatie nog niet kunnen overzien.
En om bij kinderen aan te sluiten, kinderen groeien door die grenzen heen. Zodra zij een stukje eigen verantwoordelijkheid nemen, laten zij daarmee zien dat zij bepaalde grenzen niet meer nodig hebben omdat zij in dat stukje voor zichzelf kunnen zorgen.
In de wereld om ons heen zien we vaak dat er grenzen bepaald worden die in eerste instantie best goed kunnen zijn, maar daarna wordt er niet meer gekeken naar waar ze voor dienden. De grenzen (wetten) blijven dan onveranderd gehandhaafd, terwijl de situatie allang veranderd is. Daar lopen we dan tegenaan en het mooie daarvan is, is dat we aan die botsing wakker worden. Boem! Hee, maar dat wil ik niet, dat heb ik niet nodig, ik wil door, ik wil uit die (schijnbare) veiligheid, ik wil het onbekende in.
Mooi hè? Je wordt je bewust van je wensen om te groeien doordat je tegen grenzen aanloopt. Die wens is blijkbaar zo sterk dat geen enkele grens jou daarvan kan weerhouden. Dan beweeg je ‘vanzelf’ door alle moeilijkheden heen. Je rijpheid om dat aan te kunnen gaat gelijk op met het tegen grenzen aanlopen die dat schijnbaar tegenhouden. Dit is groei in bewustzijn.
Je voelt je zolang vrij als er geen grenzen worden ervaren! Pas op het moment dat je grenzen ervaart merk je je onvrijheid op. En zodra je die ervaart wordt je verlangen naar vrijheid (weer) getriggerd. Grenzen zijn fijn omdat ze aan de ene kant precies de veiligheid waarborgen waar jij behoefte aan hebt. Net zo lang totdat die zelfde veiligheid je gevangenis is geworden. Daar wil je uitbreken. Zo bouw je aan je groei en daar word je heel krachtig van.
In werkelijkheid zijn we allang vrij. We ZIJN die vrijheid. Maar omdat we die vrijheid willen ervaren kunnen we op het menselijke vlak gaan ervaren dat we naar vrijheid toe mogen groeien. Juist omdat we al vrij zijn, is er zo’n sterk verlangen naar die vrijheid.
Het één ligt in het ander verborgen en is inherent aan elkaar. De paradox van leven. Overal aanwezig en precies op maat gemaakt.
Jouw maat! Jouw Vrijheid!
De Vrijheid die IS.
Carla van Hooff