Een tijdje terug had ik een gesprek waarin duidelijk werd dat degene die bij me zat geen stap verder zou komen als we het roer niet compleet om zouden gooien. Ik zag in dat ik degene was die dat heel duidelijk moest maken en ook het initiatief daartoe zou moeten nemen. Het was heel mooi wat er gebeurde omdat we bij de kern waren gekomen van waar we naar gezocht hadden. We hadden echt geraakt waar het bij hem om ging, maar om verder te kunnen had hij de mensen nodig die het dichtst bij hem stonden.
Die mensen zouden we gaan uitnodigen voor de volgende gesprekken. Dat was zowel voor hem als voor mij een uitdaging. Maar we waren vol goede moed omdat helder was dat het ons allemaal verder zou brengen. Zij zouden elkaar gaan ontmoeten op een diepere laag in liefde, in ècht contact maken met zichzelf en daardoor met elkaar. Ik zou de stap maken om in plaats van gesprekken met 1 persoon te voeren, over te stappen naar deze gesprekken met 3 personen te gaan voeren.
Een hele uitdaging omdat het voor ons alle vier een sprong in het diepe is. Een sprong in het onbekende. Maar als je bereid bent om Liefde helemaal toe te laten en er niet voor weg te lopen dan spring je. Ik kan niemand leren om Liefde toe te laten als ik daarin niet zelf een voorbeeldrol op me neem. En niet omdat ik persé een voorbeeld wil zijn, maar omdat ik op de eerste plaats Liefde wil toelaten.
Ik wil totaal leven wie ik ben en dat kan alleen als ik heel veel van mezelf houd, juist op de momenten waarop ik angst voel opkomen, angst voor het onbekende. Angst voor de triggers die daarmee samenhangen en die ik moeilijk vind om naar te kijken. Inmiddels weet ik dat het alleen mogelijk is om steeds opnieuw vrijheid te ontdekken als ik door mijn angst heen beweeg. Als ik in plaats van angst, liefde als leidraad neem.
En alleen als ik dat doe, als ik liefde op nummer 1 zet, als ik zoveel van mezelf houd dat ik bereid ben om alles wat ik tegenkom steeds opnieuw aan te kijken, creëer ik ruimte. Niet alleen voor mezelf, maar voor mijn klanten en iedereen om me heen.
Om van jezelf te kunnen houden is het nodig om te kunnen ontvangen, om liefde te kunnen ontvangen. Misschien is dat nog wel het moeilijkste van alles. Kunnen ontvangen. Want ook al weet je misschien dat je Liefde bent, als je geen Liefde kunt ontvangen, hoe kun je dan jezelf ontvangen in die Liefde. Je bent Liefde, je bent Ruimte, je bent Vrijheid, je bent Bewustzijn en het is er allemaal al, maar zolang jij in de weg staat om het allemaal te kunnen ontvangen, om jezelf dat allemaal waard te vinden, blijf je achter het net vissen.
Het werkt namelijk naar twee kanten; vanuit bewustzijn bekeken ben je alles, maar als je vanuit dat besef wil leven is het het mooiste om open te staan, om te kunnen ontvangen. Daarmee valt langzamerhand weg wie je denkt te zijn en dan blijft over wat werkelijk IS.
Wil jij onderzoeken hoe dit voor jou is, boek dan een gratis sessie op: https://bevrijdleven.nl/gratis-sessie/
Carla van Hooff