Waar de grootste uitdagingen liggen wordt ook het grootste geluk gevonden! Hee, dat is een tegenstrijdig geluid. Ja zo klinkt dat inderdaad en toch ligt het een in het ander verborgen. Maar op het moment dat ik uitdagingen aanga transformeren ze namelijk. Wat de uitdaging ook is, of ik haar nu positief of negatief label, mijn energie verandert onmiddellijk.
Die verandering in energie laat ook meteen zien dat geluk en uitdaging inherent verbonden zijn. Sinds hier besef op kwam liet ik me minder snel uit het veld slaan. Het maakt niet uit op welk gebied zich de uitdaging bevindt, het gaat om de transformatie, hoe klein ook. Elke stap is hierin van waarde, want elke stap heeft precies mijn formaat en dat ontdek ik alleen ìn de stap, niet van te voren. Achteraf kan ik dan zeggen dat ik mezelf heb overwonnen en ook die overwinning bevindt zich in elke (mijn) stap.
Ik had vaak hele grootse ideeën bij het woord uitdaging alsof er iets uitzonderlijks moet worden gepresteerd, zoals bijvoorbeeld de hoogste berg beklimmen, of een optreden verzorgen. Maar wat voor de één groots is, is voor de ander een peulenschil en vice versa. Sinds ik dat op me liet inwerken kan ik zien dat in elk moment een uitdaging ligt en dat het niet uitmaakt hoe dat eruit ziet. Zo kan ik elke stap die ik maak waarderen en er vooral heel veel van houden. Zo kreeg ik oog voor DAT wat in elke stap van die uitdaging ligt.
Want in het aangaan van de uitdaging kwam ik met mijn naaktheid in aanraking, er was geen bescherming meer en die was ook niet meer nodig en daardoor vond ik geluk! Ik werd verliefd op de levendigheid van het leven en daar ben ik steeds meer van gaan houden.
Net als jij, ben ik het Leven zelf!