De enige waarheid die te vinden is is bewustzijn. We kunnen wel meningen of ervaringen hebben, maar als we die als waarheid gaan betitelen en zodanig behandelen, zitten we er altijd naast. De wereld zoals ik die zie is altijd in beweging, niets daarin is bestendig. En ik word ook verleid om mijn voorkeuren op de voorgrond te plaatsen, totdat ik weer zie dat dat altijd maar van korte duur kan zijn. Voordat ik het weet, verandert mijn voorkeur in een afkeur of er komt iets ‘beters’ voorbij.
Dan weet ik het weer! O ja, de wereld fluctueert. Hoe kan ik ook maar iets daaruit tot waarheid verheffen? Er is daarin geen enkele waarheid te vinden. En dat is tegelijkertijd zo vrij! Want als ik steeds weer zie dat alleen bewustzijn waar is, dan vallen al ‘mijn’ waarheden daar steeds weer in weg. Dat betekent dat ik tegelijkertijd alles tot mijn voorkeur kan maken en weer kan laten gaan. Dan hoort dat allemaal tot de wereld van ervaringen die mijn bewustzijn juist doen groeien.
Ik hoef daarin dan ook niemand met andere voorkeuren te bestrijden, wat overigens niet betekent dat ik het overal mee eens moet zijn. Het betekent vrijheid voor iedereen. Als ik een voorkeur ga verdedigen, krijgt die voorkeur gewicht en wordt dus zwaar. De transparantie van mijn wereld verdwijnt doordat ik vergeet dat voorkeuren steeds veranderen en dat dat ook de bedoeling is. Ik houd mijn wereld licht door bij de geringste zwaarte terug te keren naar bewustzijn en van daaruit weer opnieuw te kijken.
In een wereld van licht valt niets te verdedigen omdat er simpelweg geen standpunt in past.
Licht is mijn enige voorkeur en waarheid!